Malina czarna jest całkowicie odrębnym gatunkiem niż malina czerwona. Odmiany uprawne zostały ukształtowane z gatunków dzikich:  Rubus occidentalis L., R. leucodermis oraz R. strigosus (naturalnie występują tylko w Ameryce Północnej), R. coreanus (Korea Północna i Południowa, Japonia oraz Chiny).

Właściwości zdrowotne mają oprócz owoców także nasiona, liście, młode pędy wierzchołkowe oraz korzenie, które stosowane były w ziołolecznictwie już od starożytności.

Obecnie badania naukowe potwierdziły działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne oraz przeciwnowotworowe maliny czarnej.
 Jest to więc kolejny super owoc z rodzaju Rubus (malina, jeżyna), który powinien na stale zagościć w diecie jako prewencja wielu chorób, a także wzmacnianie odporności, ze względu na wysoką zawartość przeciwutleniaczy.

Wykorzystanie owoców, wartość zdrowotna czarnej maliny

Ze względu na wysoką zawartość antocyjanów, malina czarna od dawna wykorzystywana była jako naturalny barwnik, co wykorzystywano w przetwórstwie chcąc poprawić kolor przygotowywanych produktów. Obecnie prowadzone są badania nad wykorzystaniem czarnej maliny i innych owoców jagodowych charakteryzujących się wysoką zawartością antocyjanów w chemoprewencji zmian przednowotworowych lub ich progresji do raka lub nawrotu raka. 

Odmiany maliny czarnej różnią się między sobą zawartością antocyjanów i polifenoli, jednak zawartość omawianych związków w czarnej malinie zdecydowanie jest wyższa niż np. w owocach bzu czarnego (Sambucus nigra), borówce wysokiej (Vaccinium corymbosum), porzeczce czarnej (Ribes nigrum) czy jeżynie (Rubus subgenus Rubus). W związku z tym owoce te zaliczono do tzw. żywności funkcjonalnej. Wykorzystywane są jako nutraceutyki łączące wartość żywieniową i farmaceutyczną.

Przeciwwirusowe działanie czarnej maliny

W badaniach prowadzonych przez koreańskich naukowców stwierdzono, że nasiona czarnej maliny (Rubus coreanus) pozostałe po produkcji wina lub soku wykazują działanie przeciwwirusowe przeciwko wirusom grypy typu A i B oraz koronawirusowi KR01, szczepowi pandemicznemu z 2009 roku. Działanie przeciwwirusowe wykazuje jeden z polifenoli, kwas galusowy. U mysz zakażanych wirusem grypy doustne podanie sproszkowanych nasion czarnej maliny (bardzo niska dawka 1 mg / kg masy ciała) znacznie poprawiło wskaźnik przeżycia i zmniejszyło miano wirusa w płucach.

Przeciwnowotworowe działanie czarnej maliny

Czarne maliny zawierają wiele znanych środków chemoprewencyjnych, dlatego zostały włączone do licznych badań klinicznych.  Wśród polifenoli na szczególną uwagę zasługują elagotaniny i galotaniny. W przewodzie pokarmowym ulegają hydrolizie do kwasu elagowego. Jest to jeden z polifenoli, któremu przypisuje się szerokie działanie przeciwzapalne i przeciwnowotworowe. Według badań dodanie suplementacji czarnej maliny do chemioterapii może skutkować zwiększoną skutecznością leku i zmniejszoną opornością.

Istnieją dowody doświadczalne wskazujące na hamujący wpływ doustnego podania sproszkowanych nasion czarnej maliny na indukcję raka gruczołu sutkowego u szczurów. Oprócz efektów profilaktycznych i terapeutycznych, czarne maliny mogą być potencjalnie stosowane jako adiuwanty chemioterapii w celu zwiększenia jej skuteczności.

Przeciw zapalne i przeciwbakteryjne działanie czarnej maliny

Badania koreańskich naukowców dowodzą, że największe właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, które można wykorzystać jako alternatywę do stosowania w przemyśle spożywczym i kosmetycznym i / lub jako środki farmaceutyczne mają korzenie czarnych malin.
Polifenole korzeni wykazywały śmiertelne działanie przeciwko opornym na metycylinę Staphy-lococcus aureus (MRSA) (bakterie gronkowca złocistego), opornym na karbapenemy Acinetobacter baumannii (CRAB) (bakterie wywołują zakażenia szpitalne u osób z obniżoną odpornością) i Bacillus anthracis (laseczka wąglika). Natomiast owoce czarnej maliny nie wykazywały tych właściwości.

Czarna malina w profilaktyce leczenie cukrzycy typu 2

Cukrzyca to obecnie jedna z najczęściej występujących chorób cywilizacyjnych powodująca śmiertelne powikłania na całym świecie (m.in. choroby układu krwionośnego, oczu, nerek i układu nerwowego). Cukrzyca typu 2 wiąże się z różnymi stopniami insulinooporności, upośledzonym wydzielaniem insuliny oraz ze zwiększoną produkcją glukozy w wątrobie. Styl życia, głównie zmniejszona aktywność fizyczna sprzyja nadwadze i otyłości, skutkując zwiększoną zapadalnością na cukrzycę. Czynniki dietetyczne również odgrywają ważną rolę w zapobieganiu, leczeniu istniejącej cukrzycy i zapobieganiu lub przynajmniej spowolnieniu tempa rozwoju powikłań. Zwiększone spożycie warzyw i owoców znajduje się w centrum zaleceń żywieniowych dotyczących zapobiegania i leczenia cukrzycy. Działanie przeciwcukrzycowe polifenoli pochodzących z owoców jagodowych, w tym maliny czarnej, może być spowodowane m.in. ich działaniem przeciwutleniającym, przeciwzapalnym, hamowaniem i wchłanianiem enzymu trawiącego węglowodany w przewodzie pokarmowym.